урлымаш

урлымаш

сущ. от урлаш

1. рычание (о животных)

Пий-влак урлымаш рычание собак.

2. разг. ругань, брань, ссора, шум

Тыгай урлымаш нунын коклаште чӱчкыдын лиедаш тӱҥалын. [/i]М. Шкетан.[/i] Такая ругань между ними стала возникать часто.

– Кузе (Александр Михеевичлан) умылтараш? Кызытак! Уке гын ӱдыр верч урлымашат лийын кертеш! – пӧрдеш (Иван Степановичын) вуйыштыжо. [/i]К. Исаков.[/i] – Как объяснить Александру Михеевичу? Сейчас же! Иначе из-за девушки может возникнуть и ссора! – думает Иван Степанович.